Ο Σμόλικας είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ελλάδας μετά τον Όλυμπο, με υψόμετρο 2.637 μέτρα. Καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα του νομού Ιωαννίνων και το δυτικό του νομού Γρεβενών. Περικλείεται από τον Γράμμο στα βόρεια,την Τύμφη στα νότια και την Πίνδο στα νότια και ανατολικά. Ουσιαστικά είναι τμήμα της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου που καταλαμβάνει ολόκληρη την δυτική Ελλάδα.
Στον Σμόλικα βρίσκονται μερικά από τα ορεινότερα χωριά της Ελλάδας, όπως η Σαμαρίνα, η Φούρκα, οι Πάδες και άλλα. Απο τον Σμόλικα πηγάζουν οι παραπόταμοι του Αλιάκμονα, Βενέτικος και Γρεβενιώτικος.
Το υπέροχο πρωινό μας βρίσκει στο χωριό Παλιοσέλι, ένα χωριό με απίστευτη θέα προς τις κορυφές της Τύμφης και μακριά από τα πολυσύχναστα γνωστά Ζαγοροχώρια... Στόχος μας είναι αρχικά να ανέβουμε μέχρι την Δρακολίμνη όπου θα περάσουμε τη νύχτα και την επομένη το πρωί να επιχειρήσουμε ανάβαση στην κορυφή 2.637μ του Σμόλικα... Το μονοπάτι ξεκινάει μέσα απο το χωριό ακολουθώντας τη σήμανση Ο3...Έχει βορινή κατεύθυνση προς την πηγή του Τούρκου, όπου είναι και το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής. Από εκεί, ξανά με βόρεια κατεύθυνση, φτάνει στη θέση Νάνε μετά απο 1,5 ώρα, όπου υπάρχει βρύση και το ξύλινο καταφύγιο του Παλιοσελίου (υψ. 1620μ.)Μεγάλο μέρος της διαδρομής γίνεται μέσα σε δάση με μαυρόπευκα και οξιές...Είναι καλά σημασμένο και κατά τη διάρκεια της ανάβασης απο το χωριό στο καταφύγιο του Σμόλικα η απίστευτη θέα προς τις κορυφές της Τύμφης μας αποπροσανατολίζει απο τον πραγματικό μας στόχο..
Φτάνοντας στο καταφύγιο διαπιστώσαμε οτι είχε αρκετό κόσμο ενώ πολλοί ήταν αυτοί που σηκώθηκαν νωρίς για να κάνουν κορυφή..Εμείς ξεκουραζόμαστε περίπου μισή ώρα και ανεφοδιάζουμε τα παγούρια με νερό στη βρύση δίπλα στο καταφύγιο... Φορτονόμαστε σαν τα μουλάρια και πιάνουμε ξανά το μονοπάτι το οποίο ξεκινάει πίσω απο το καταφύγιο..Μετά απο 10 λεπτά συναντάμε πηγή και το νέο πέτρινο καταφύγιο του Σμόλικα το οποίο είναι κλειστό... Η διαδρομή συνεχίζει μέσα στο δάσος και πριν φτάσουμε στη ράχη της Μουγκουρίδας ξεπροβάλλουν 5-6 αγριεμένα τσοπανόσκυλα :mad: :mad: :mad: , μπόι ίδιο με αυτό της αρκούδας. Μας περικυκλώνουν και έρχονται κατά πάνω μας, ευτυχώς όμως ήρθε ο κατσικογένης τσοπάνος και μας γλίτωσε απο βέβαιο δάγκωμα.
Περνάμε τη ράχη της Μουγκουρίδας και ακολούθως τη Μισοράχη... Από τη Μισοράχη και πάνω η πορεία γίνεται σε γυμνό από βλάστηση τοπίο (υποαλπικά οροπέδια). Και μετά απο 2,5 ώρες πορείας απο το καταφύγιο φτάνουμε στη Λύγκα(Δρακολίμνη) του Σμόλικα στα 2.150μ...Η δρακόλιμνη, γαλήνια και πεντακάθαρη, πραγματικό στολίδι για το βουνό, βρίθει από αλπικούς τρίτωνες βγαλμένους μέσα από παραμύθια με παγετώνες και δράκους. Οι μικροί αυτοί δράκοι, απομονωμένοι και απομακρυσμένοι από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, δεν φάνηκαν να ενοχλούνται ιδιαίτερα από την παρουσία μας αλλά κι εμείς φροντίσαμε να είμαστε διακριτικοί σε κάθε μας βήμα. Η κορυφή υψώνεται ανατολικά μας,στο βάθος διακρίνεται ο Γράμος και απέναντι έχουμε την οροσειρά της Τύμφης... Αφού ετοιμάζουμε ένα πρόχειρο γεύμα αμέσως στήνουμε τη σκηνή...Πρέπει να αναπληρώσουμε τις δυνάμεις μας γιατί αυριο θα επιχειρήσουμε ανάβαση στην κορυφή 2637μ του Σμόλικα...Συνολικά χρειάστηκαν 4 ώρες με πλήρη φόρτο απο το Παλιοσέλι μέχρι τη Δρακολίμνη....
Βραδιάζει και είμαστε 2 άτομα σε 11.000.000 ελλήνων στο πιο όμορφο μέρος της Ελλάδας ενώ ο ύπνος που ρίξαμε το βράδυ δε περιγράφεται...Δεν καταλάβαμε πότε ξημέρωσε και μετά απο ένα σύντομο πρωινό πιάνουμε το μονοπάτι για την κορυφή όπου φτάνουμε μετά απο 1:10 λεπτά.. Η θέα ολόγυρα φανταστική… Βόρεια απλώνεται αγέρωχη η κορυφογραμμή του Γράμμου στα σύνορα με την Αλβανία και χαμηλότερα το Βόιο. Νοτιοδυτικά η κατάφυτη Τραπεζίτσα, παρακλάδι του Σμόλικα, και νότια η επιβλητική Γκαμήλα, πραγματικό θέλγητρο για τον κάθε λογής ορειβάτη… Ανατολικά περήφανη η Μόσια, η δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Σμόλικα μετά τον Γέρο, με υψόμετρο 2600 μέτρα, κι ανάμεσά τους ο μέγας λάκκος που τους περισσότερους μήνες του χρόνου σκεπάζεται από χιόνια. Ο Σμόλικας είναι ένας ήρεμος και πραγματικά φιλόξενος γίγαντας και είναι απορίας άξιον που δεν βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των ορειβατικών προτιμήσεων. Τη δόξα φαίνεται να του κλέβει το όρος Τύμφη ή Γκαμήλα, οι ελληνικές Άλπεις όπως το έχουν χαρακτηρίσει πολλοί, που βρίσκεται νότια κι ακριβώς απέναντι καθώς η ομορφιά αυτού του βουνού είναι μοναδική και αξεπέραστη.
1) Tύμφη απο Παλιοσέλι
2) Κορυφές Τύμφης όπως φαίνονται καθώς ανεβαίνουμε Σμόλικα
3) Στο μονοπάτι προς Δρακολίμνη με φόντο τη Γκαμήλα
4) Ροϊδοβούνι
5) Τύμφη απο πλαγιές Σμόλικα
Στον Σμόλικα βρίσκονται μερικά από τα ορεινότερα χωριά της Ελλάδας, όπως η Σαμαρίνα, η Φούρκα, οι Πάδες και άλλα. Απο τον Σμόλικα πηγάζουν οι παραπόταμοι του Αλιάκμονα, Βενέτικος και Γρεβενιώτικος.
Το υπέροχο πρωινό μας βρίσκει στο χωριό Παλιοσέλι, ένα χωριό με απίστευτη θέα προς τις κορυφές της Τύμφης και μακριά από τα πολυσύχναστα γνωστά Ζαγοροχώρια... Στόχος μας είναι αρχικά να ανέβουμε μέχρι την Δρακολίμνη όπου θα περάσουμε τη νύχτα και την επομένη το πρωί να επιχειρήσουμε ανάβαση στην κορυφή 2.637μ του Σμόλικα... Το μονοπάτι ξεκινάει μέσα απο το χωριό ακολουθώντας τη σήμανση Ο3...Έχει βορινή κατεύθυνση προς την πηγή του Τούρκου, όπου είναι και το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής. Από εκεί, ξανά με βόρεια κατεύθυνση, φτάνει στη θέση Νάνε μετά απο 1,5 ώρα, όπου υπάρχει βρύση και το ξύλινο καταφύγιο του Παλιοσελίου (υψ. 1620μ.)Μεγάλο μέρος της διαδρομής γίνεται μέσα σε δάση με μαυρόπευκα και οξιές...Είναι καλά σημασμένο και κατά τη διάρκεια της ανάβασης απο το χωριό στο καταφύγιο του Σμόλικα η απίστευτη θέα προς τις κορυφές της Τύμφης μας αποπροσανατολίζει απο τον πραγματικό μας στόχο..
Φτάνοντας στο καταφύγιο διαπιστώσαμε οτι είχε αρκετό κόσμο ενώ πολλοί ήταν αυτοί που σηκώθηκαν νωρίς για να κάνουν κορυφή..Εμείς ξεκουραζόμαστε περίπου μισή ώρα και ανεφοδιάζουμε τα παγούρια με νερό στη βρύση δίπλα στο καταφύγιο... Φορτονόμαστε σαν τα μουλάρια και πιάνουμε ξανά το μονοπάτι το οποίο ξεκινάει πίσω απο το καταφύγιο..Μετά απο 10 λεπτά συναντάμε πηγή και το νέο πέτρινο καταφύγιο του Σμόλικα το οποίο είναι κλειστό... Η διαδρομή συνεχίζει μέσα στο δάσος και πριν φτάσουμε στη ράχη της Μουγκουρίδας ξεπροβάλλουν 5-6 αγριεμένα τσοπανόσκυλα :mad: :mad: :mad: , μπόι ίδιο με αυτό της αρκούδας. Μας περικυκλώνουν και έρχονται κατά πάνω μας, ευτυχώς όμως ήρθε ο κατσικογένης τσοπάνος και μας γλίτωσε απο βέβαιο δάγκωμα.
Περνάμε τη ράχη της Μουγκουρίδας και ακολούθως τη Μισοράχη... Από τη Μισοράχη και πάνω η πορεία γίνεται σε γυμνό από βλάστηση τοπίο (υποαλπικά οροπέδια). Και μετά απο 2,5 ώρες πορείας απο το καταφύγιο φτάνουμε στη Λύγκα(Δρακολίμνη) του Σμόλικα στα 2.150μ...Η δρακόλιμνη, γαλήνια και πεντακάθαρη, πραγματικό στολίδι για το βουνό, βρίθει από αλπικούς τρίτωνες βγαλμένους μέσα από παραμύθια με παγετώνες και δράκους. Οι μικροί αυτοί δράκοι, απομονωμένοι και απομακρυσμένοι από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, δεν φάνηκαν να ενοχλούνται ιδιαίτερα από την παρουσία μας αλλά κι εμείς φροντίσαμε να είμαστε διακριτικοί σε κάθε μας βήμα. Η κορυφή υψώνεται ανατολικά μας,στο βάθος διακρίνεται ο Γράμος και απέναντι έχουμε την οροσειρά της Τύμφης... Αφού ετοιμάζουμε ένα πρόχειρο γεύμα αμέσως στήνουμε τη σκηνή...Πρέπει να αναπληρώσουμε τις δυνάμεις μας γιατί αυριο θα επιχειρήσουμε ανάβαση στην κορυφή 2637μ του Σμόλικα...Συνολικά χρειάστηκαν 4 ώρες με πλήρη φόρτο απο το Παλιοσέλι μέχρι τη Δρακολίμνη....
Βραδιάζει και είμαστε 2 άτομα σε 11.000.000 ελλήνων στο πιο όμορφο μέρος της Ελλάδας ενώ ο ύπνος που ρίξαμε το βράδυ δε περιγράφεται...Δεν καταλάβαμε πότε ξημέρωσε και μετά απο ένα σύντομο πρωινό πιάνουμε το μονοπάτι για την κορυφή όπου φτάνουμε μετά απο 1:10 λεπτά.. Η θέα ολόγυρα φανταστική… Βόρεια απλώνεται αγέρωχη η κορυφογραμμή του Γράμμου στα σύνορα με την Αλβανία και χαμηλότερα το Βόιο. Νοτιοδυτικά η κατάφυτη Τραπεζίτσα, παρακλάδι του Σμόλικα, και νότια η επιβλητική Γκαμήλα, πραγματικό θέλγητρο για τον κάθε λογής ορειβάτη… Ανατολικά περήφανη η Μόσια, η δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Σμόλικα μετά τον Γέρο, με υψόμετρο 2600 μέτρα, κι ανάμεσά τους ο μέγας λάκκος που τους περισσότερους μήνες του χρόνου σκεπάζεται από χιόνια. Ο Σμόλικας είναι ένας ήρεμος και πραγματικά φιλόξενος γίγαντας και είναι απορίας άξιον που δεν βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των ορειβατικών προτιμήσεων. Τη δόξα φαίνεται να του κλέβει το όρος Τύμφη ή Γκαμήλα, οι ελληνικές Άλπεις όπως το έχουν χαρακτηρίσει πολλοί, που βρίσκεται νότια κι ακριβώς απέναντι καθώς η ομορφιά αυτού του βουνού είναι μοναδική και αξεπέραστη.
1) Tύμφη απο Παλιοσέλι
2) Κορυφές Τύμφης όπως φαίνονται καθώς ανεβαίνουμε Σμόλικα
3) Στο μονοπάτι προς Δρακολίμνη με φόντο τη Γκαμήλα
4) Ροϊδοβούνι
5) Τύμφη απο πλαγιές Σμόλικα