Καλοκαίρι. Το νησί βουλιάζει. Η αυξημένη ανάγκη για ενέργεια λόγω θέρους και αυξημένου πληθυσμού, σε συνδυασμό με τον παλιακό πετρελαϊκό σταθμό παραγωγής ενέργειας (ή μήπως έφταιγε η κακιά η ώρα;) έφεραν το αποτέλεσμα: έκρηξη στο σταθμό της ΔΕΗ, διακοπή ρεύματος και το θέμα γίνεται είδηση στα μεγάλα διεθνή μέσα. Ανησυχία για ψυγεία και τρόφιμα αλλά και για τις αντλίες νερού. Ως εδώ τίποτα το περίεργο.
Το περίεργο ίσως ξεκινά από το γεγονός ότι στην ίδια περίπου κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία των νησιών του Αιγαίου. Κυρίως εκείνα που συνδέονται άμεσα με τη λεγόμενη βαριά βιομηχανία μας: τον τουρισμό. Κάποια από αυτά δεν έχουν ίσως την «αίγλη» της Σαντορίνης και δεν περιμένουν μέσα σε λίγες ώρες να καταφθάσουν, με οχηματαγωγό του πολεμικού ναυτικού, οι απαραίτητες γεννήτριες. Οι παλιοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας από πετρέλαιο ή μαζούτ είναι ο κανόνας στα νησιά μας. Τα προβλήματα είναι κοινά: αστάθεια δικτύου, ατμοσφαιρική ρύπανση και υψηλό κόστος. Και δεν θα προσθέσω τον κίνδυνο διαρροής πετρελαίου στη θάλασσα κατά τον ανεφοδιασμό των πετρελαϊκών σταθμών (όπως έγινε πολύ πρόσφατα στην κατεχόμενη Κύπρο)! Πέρσι μόνο, οι καταναλωτές πληρώσαμε περίπου 1 δις για να καλύψει η ΔΕΗ το επιπλέον κόστος για την παραγωγή ενέργειας στα (μη διασυνδεδεμένα) νησιά. Ναι, είναι τα ίδια αυτά νησιά που τα χτυπάει αλύπητα ο άνεμος και τα ξεραίνει ο ήλιος, ακόμη και το χειμώνα.
Και ως εδώ καλά θα μου πείτε. Έλα όμως που ο κύριος δήμαρχος ζητά από τη ΔΕΗ «να κάνει επενδύσεις και να τοποθετήσει εφεδρείες, ώστε αν υπάρξει και στο μέλλον τέτοιο πρόβλημα να λυθεί άμεσα». Αναφέρεται άραγε σε εφεδρείες σαν τις γεννήτριες που πήγαν σήμερα στο νησί; Αυτοί που τις νοικιάζουν (για να κάθονται όλο το χρόνο και να αξιοποιούνται λίγες ώρες αν κλατάρει το σύστημα) θα ακούν και θα τρίβουν τα χέρια τους, για άλλη μια φορά.
Ούτε κουβέντα όμως για τα τεράστια περιθώρια εξοικονόμησης ενέργειας στο νησί (όπως και σε κάθε νησί). Κανένα όραμα για την αξιοποίηση του τεράστιου αιολικού και ηλιακού δυναμικού του νησιού, που μπορεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη λειτουργικότητα με την ασφάλεια και το χαμηλότερο κόστος της καθαρής ενέργειας. Ή και πάλι δε βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας;
More...
Το περίεργο ίσως ξεκινά από το γεγονός ότι στην ίδια περίπου κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία των νησιών του Αιγαίου. Κυρίως εκείνα που συνδέονται άμεσα με τη λεγόμενη βαριά βιομηχανία μας: τον τουρισμό. Κάποια από αυτά δεν έχουν ίσως την «αίγλη» της Σαντορίνης και δεν περιμένουν μέσα σε λίγες ώρες να καταφθάσουν, με οχηματαγωγό του πολεμικού ναυτικού, οι απαραίτητες γεννήτριες. Οι παλιοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας από πετρέλαιο ή μαζούτ είναι ο κανόνας στα νησιά μας. Τα προβλήματα είναι κοινά: αστάθεια δικτύου, ατμοσφαιρική ρύπανση και υψηλό κόστος. Και δεν θα προσθέσω τον κίνδυνο διαρροής πετρελαίου στη θάλασσα κατά τον ανεφοδιασμό των πετρελαϊκών σταθμών (όπως έγινε πολύ πρόσφατα στην κατεχόμενη Κύπρο)! Πέρσι μόνο, οι καταναλωτές πληρώσαμε περίπου 1 δις για να καλύψει η ΔΕΗ το επιπλέον κόστος για την παραγωγή ενέργειας στα (μη διασυνδεδεμένα) νησιά. Ναι, είναι τα ίδια αυτά νησιά που τα χτυπάει αλύπητα ο άνεμος και τα ξεραίνει ο ήλιος, ακόμη και το χειμώνα.
Και ως εδώ καλά θα μου πείτε. Έλα όμως που ο κύριος δήμαρχος ζητά από τη ΔΕΗ «να κάνει επενδύσεις και να τοποθετήσει εφεδρείες, ώστε αν υπάρξει και στο μέλλον τέτοιο πρόβλημα να λυθεί άμεσα». Αναφέρεται άραγε σε εφεδρείες σαν τις γεννήτριες που πήγαν σήμερα στο νησί; Αυτοί που τις νοικιάζουν (για να κάθονται όλο το χρόνο και να αξιοποιούνται λίγες ώρες αν κλατάρει το σύστημα) θα ακούν και θα τρίβουν τα χέρια τους, για άλλη μια φορά.
Ούτε κουβέντα όμως για τα τεράστια περιθώρια εξοικονόμησης ενέργειας στο νησί (όπως και σε κάθε νησί). Κανένα όραμα για την αξιοποίηση του τεράστιου αιολικού και ηλιακού δυναμικού του νησιού, που μπορεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη λειτουργικότητα με την ασφάλεια και το χαμηλότερο κόστος της καθαρής ενέργειας. Ή και πάλι δε βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας;
More...