τέταρτη Κυριακή του Γενάρη και ο ΟΠΟΠ μετράει ήδη 3 "ορειβατικές περιπέτειες", αυτή τη φορά σε συνεργασία με τον ελληνικό ορειβατικό σύλλογο Καρδίτσας(ΕΟΣΚ) "περπατήσαμε" την κορυφή του Ιτάμου, ένα βουνό με χαμηλό μεν υψόμετρο 1132μ, αλλά με απότομη κλίση και με υψομετρική διαφορά από το σημείο εκκίνησης μέχρι την κορυφή σχεδόν 1000μ.
Το ραντεβού με τους φίλους και συνοδοιπόρους από την Καρδίτσα δόθηκε στο δημαρχείο της Πύλης και αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, γνωριμίες, ξεκινήσαμε για το βουνό. Από τα πρώτα κιόλας μέτρα το βουνό μας έδειξε ότι θα πρέπει να ρίξουμε πολύ ”ιδρώτα" για να το ανεβούμε και σε αυτό είχε βοηθήσει και η βροχή που έριξε τις προηγούμενες ημέρες κάνοντας το έδαφος λασπώδες.
Ένα τέταρτο περίπου πορείας και φτάσαμε στη θέση "ίσιωμα," όπου και πήραμε τις πρώτες ανάσες και τις πρώτες πανοραμικές εικόνες της Πύλης. Μετά από την πεντάλεπτη ξεκούραση συνεχίσαμε την ανάβαση μας περνώντας προς την περιοχή "κουκορέλος" όπου και θα κάναμε την δεύτερη μας στάση, εκεί μας περίμενε η βρυσούλα του δασαρχείου από την οποία γεμίσαμε τα παγούρια μας με νερό. Από αυτό το σημείο η ανάβαση άρχισε να δυσκολεύει, γιατί η κλίση γινόταν πιο απότομη και η λάσπη μας "ανάγκαζε" να κάνουμε ένα βήμα εμπρός και δυο πίσω.
Καθώς περπατούσαμε ανάμεσα στις καστανιές να σου και οι πρώτες νιφάδες χιονιού, δρόσιζαν τα ιδρωμένα πρόσωπα μας. Όσο ανεβαίναμε τόσο πιο έντονες και πιο πυκνές και όταν περάσαμε το λούκι και φτάσαμε κάτω από τις κορυφές, το χιόνι είχε ασπρίσει τα πάντα. Τώρα το μονοπάτι γινόταν πιο ομαλό και μόνο μια μικρή ανάβαση μας χώριζε από την κορυφή.
Ύστερα από 3:30 ώρες συνολικής ανάβασης περίπου, όλη η ομάδα βρισκόταν στημένη για την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία. Δυστυχώς η ομίχλη δεν μας άφησε να απολαύσουμε τη θέα. Όλος ο θεσσαλικός κάμπος μέχρι τους πρόποδες του Ολύμπου και του Κισσάβου βορειοανατολικά, η λίμνη πλαστήρα και οι κορυφές των Αγράφων νότια, τα βουνά της Πίνδου και οι βράχοι των Μετεώρων βορειοδυτικά θα ήταν στο «πιάτο» μας, αν η ομίχλη και το χιόνι δεν είχαν κάνει την παρουσία τους. Ίσως την επόμενη φορά να είμαστε πιο τυχεροί.
Μετά από ένα τέταρτο περίπου πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αυτή τη φορά η πορεία μας ήταν νοτιοανατολικά προς τις κεραίες με σκοπό να φτάσουμε στη βρύση του μοναστηριού. Πιο ομαλή διαδρομή από αυτή της ανάβασης αλλά αρκετά απαιτητική και αυτή. Μια ώρα πορείας περίπου και επιτέλους η βρύση της Γκούρας φαινόταν μπροστά μας. Είχαμε φτάσει όλοι κάτω από το μοναστήρι της κοιμήσεως της Θεοτόκου και το δύσκολο κομμάτι είχε τελειώσει. Τώρα πια μόνο το ένα τέταρτο κατάβασης σε ήπιο μονοπάτι μας χώριζε από το σημείο όπου είχαμε συναντηθεί το πρωί.
Γεμάτοι λάσπες, αλλά και πανέμορφες εικόνες, βρεθήκαμε σε ταβέρνα της Πύλης να τσουγκρίζουμε τα ποτήρια μας.
Με τα παιδιά του ΕΟΣΚ θα ξαναβρεθούμε στο μέλλον καθώς στο πρόγραμμα μας έχουμε και άλλες εξορμήσεις μαζί (12/5 : Χατζή - 18,19/5 : Ποδήλατο στη Λίμνη πλαστήρα)
Με τα υπόλοιπα μέλη του ΟΠΟΠ το ραντεβού είναι για τις 17/2 : ΚΟΖΙΑΚΑΣ (1901μ).
Χάρης Καραμπέρης www.opopilis.gr
μέλος ΔΣ ΟΠΟΠ
http://www.opopilis.gr/index.php/art...B1%CE%BC%CE%BF
Το ραντεβού με τους φίλους και συνοδοιπόρους από την Καρδίτσα δόθηκε στο δημαρχείο της Πύλης και αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, γνωριμίες, ξεκινήσαμε για το βουνό. Από τα πρώτα κιόλας μέτρα το βουνό μας έδειξε ότι θα πρέπει να ρίξουμε πολύ ”ιδρώτα" για να το ανεβούμε και σε αυτό είχε βοηθήσει και η βροχή που έριξε τις προηγούμενες ημέρες κάνοντας το έδαφος λασπώδες.
Ένα τέταρτο περίπου πορείας και φτάσαμε στη θέση "ίσιωμα," όπου και πήραμε τις πρώτες ανάσες και τις πρώτες πανοραμικές εικόνες της Πύλης. Μετά από την πεντάλεπτη ξεκούραση συνεχίσαμε την ανάβαση μας περνώντας προς την περιοχή "κουκορέλος" όπου και θα κάναμε την δεύτερη μας στάση, εκεί μας περίμενε η βρυσούλα του δασαρχείου από την οποία γεμίσαμε τα παγούρια μας με νερό. Από αυτό το σημείο η ανάβαση άρχισε να δυσκολεύει, γιατί η κλίση γινόταν πιο απότομη και η λάσπη μας "ανάγκαζε" να κάνουμε ένα βήμα εμπρός και δυο πίσω.
Καθώς περπατούσαμε ανάμεσα στις καστανιές να σου και οι πρώτες νιφάδες χιονιού, δρόσιζαν τα ιδρωμένα πρόσωπα μας. Όσο ανεβαίναμε τόσο πιο έντονες και πιο πυκνές και όταν περάσαμε το λούκι και φτάσαμε κάτω από τις κορυφές, το χιόνι είχε ασπρίσει τα πάντα. Τώρα το μονοπάτι γινόταν πιο ομαλό και μόνο μια μικρή ανάβαση μας χώριζε από την κορυφή.
Ύστερα από 3:30 ώρες συνολικής ανάβασης περίπου, όλη η ομάδα βρισκόταν στημένη για την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία. Δυστυχώς η ομίχλη δεν μας άφησε να απολαύσουμε τη θέα. Όλος ο θεσσαλικός κάμπος μέχρι τους πρόποδες του Ολύμπου και του Κισσάβου βορειοανατολικά, η λίμνη πλαστήρα και οι κορυφές των Αγράφων νότια, τα βουνά της Πίνδου και οι βράχοι των Μετεώρων βορειοδυτικά θα ήταν στο «πιάτο» μας, αν η ομίχλη και το χιόνι δεν είχαν κάνει την παρουσία τους. Ίσως την επόμενη φορά να είμαστε πιο τυχεροί.
Μετά από ένα τέταρτο περίπου πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αυτή τη φορά η πορεία μας ήταν νοτιοανατολικά προς τις κεραίες με σκοπό να φτάσουμε στη βρύση του μοναστηριού. Πιο ομαλή διαδρομή από αυτή της ανάβασης αλλά αρκετά απαιτητική και αυτή. Μια ώρα πορείας περίπου και επιτέλους η βρύση της Γκούρας φαινόταν μπροστά μας. Είχαμε φτάσει όλοι κάτω από το μοναστήρι της κοιμήσεως της Θεοτόκου και το δύσκολο κομμάτι είχε τελειώσει. Τώρα πια μόνο το ένα τέταρτο κατάβασης σε ήπιο μονοπάτι μας χώριζε από το σημείο όπου είχαμε συναντηθεί το πρωί.
Γεμάτοι λάσπες, αλλά και πανέμορφες εικόνες, βρεθήκαμε σε ταβέρνα της Πύλης να τσουγκρίζουμε τα ποτήρια μας.
Με τα παιδιά του ΕΟΣΚ θα ξαναβρεθούμε στο μέλλον καθώς στο πρόγραμμα μας έχουμε και άλλες εξορμήσεις μαζί (12/5 : Χατζή - 18,19/5 : Ποδήλατο στη Λίμνη πλαστήρα)
Με τα υπόλοιπα μέλη του ΟΠΟΠ το ραντεβού είναι για τις 17/2 : ΚΟΖΙΑΚΑΣ (1901μ).
Χάρης Καραμπέρης www.opopilis.gr
μέλος ΔΣ ΟΠΟΠ
http://www.opopilis.gr/index.php/art...B1%CE%BC%CE%BF